Niet-invasieve onderzoeken
Uw bloeddruk schommelt gedurende de hele dag en nacht. Om een goede indruk te krijgen van het verloop van de bloeddruk wordt er een 24-uurs bloeddrukmeting voorgesteld die gedurende langere tijd uw bloeddruk na elkaar gaat meten.
Bij de 24-uurs bloeddrukmeting wordt er een band (manchet) rond de arm bevestigd die via een kabel verbonden is aan de bloeddrukmeter, die gedragen wordt aan de heup met een riem.
Het meten van de bloeddruk gebeurt volledig automatisch. De band (manchet) blaast zichzelf traag op en laat zachtjes aan terug los. Dit is om een zo correct mogelijke meting van de bloeddruk te bekomen. De metingen gebeuren +- 4 x per uur overdag en vanaf 23 uur tot 8 uur 1x per uur.
Tijdens de meting:
- Het toestel kan niet tegen water, dus ga niet douchen of in bad.
- Draag makkelijke kleding die niet te strak zit rond de bovenarm.
- Probeer alles te doen wat u normaal zou doen die dag.
Belangrijk:
Hou uw arm tijdens een meting stil. Indien de meting niet lukt, probeert het toestel opnieuw.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door de aanwezige doktersassistente, maar beoordeeld door uw behandelende arts.
De cardioloog kan via een holteronderzoek eventuele afwijkingen in het hartritme opsporen. Het toestel registreert 24 uur het hartritme.
Een holteronderzoek kan voorgesteld worden wanneer de patiënt last heeft van hartkloppingen of duizeligheid waarbij er tijdens een gewone raadpleging nog geen duidelijke oorzaak voor gevonden is.
Het toestel wordt aan de patiënt bevestigd met 5 klevers (elektroden) op de borst. Het toestel zelf zit in een kleine hoes die rond de nek of met een broeksriem kan gedragen worden.
Tijdens de meting:
- Het toestel kan niet tegen water, dus ga niet douchen of in bad.
- Draag makkelijke kleding, om zo min mogelijk last te hebben van de elektroden.
- Probeer alles te doen wat u normaal zou doen die dag.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door de aanwezige doktersassistente, maar beoordeeld door uw behandelende arts.
Een cardioversie of elektrische reconversie is een behandeling waarbij gepoogd wordt om een hartritmestoornis te beëindigen. Via een toestel (defibrillator) wordt een bepaalde hoeveelheid elektrische energie (stroomstoot) toegediend. Dit gebeurt onder algemene verdoving en is pijnloos.
U dient zich te melden op het dagziekenhuis voor de eerste voorbereiding (plaatsing infuus), daarna wordt u naar het Cathlab gebracht waar de behandeling plaatsvindt. Er worden een aantal elektroden op uw lichaam gekleefd om uw hartritme te kunnen volgen en u kan tijdelijk een maskertje met extra zuurstof krijgen. Daarnaast zal u nog een aantal apparaten zien waarmee we uw parameters nauwlettend volgen. Wanneer alles klaar is, wordt u door de anesthesist onder verdoving gebracht via een inspuiting in de infuuslijn. Eens u volledig in slaap bent, vindt de cardioversie plaats. Soms is het nodig om voorafgaand een slokdarmecho (TEE) te verrichten, bv. om een bloedklonter in het hart uit te sluiten.
Een cardioversie is een hele korte behandeling waarbij u na een tiental minuutjes, als alles al achter de rug is, rustig wakker wordt in uw bed. Na de cardioversie wacht u best 1 uur voordat u iets eet of drinkt. Dit om te voorkomen dat u misselijk wordt door de narcose. U blijft op de afdeling tot u goed wakker bent. Indien alles vlot verloopt kan u, na een afsluitend gesprek met de behandelend arts, tegen de middag terug naar huis.
Voor dit onderzoek dient u minstens 6 uur nuchter te zijn (niet eten of drinken, enkel een slokje water bij medicatie inname is toegestaan).
Indien u suikerziekte heeft, dient soms bepaalde medicatie gestopt te worden (glucophage/metformine); uw behandelend arts zal u hierover inlichten. Bloedverdunners dienen steeds verder ingenomen te worden, ook de ochtend van de behandeling.
Omwille van de verdoving mag u na het onderzoek niet zelf met de wagen rijden.
Wat moet u meenemen naar het ziekenhuis ?
- Identiteitskaart
- Lijst met thuismedicatie
- Bij opname krijgt u een toestemmingsformulier dat u dient te ondertekenen.
Risico’s ?
Een cardioversie houdt weinig risico in. Na de cardioversie kan lokale irritatie ter hoogte van de borstkas ontstaan door de elektroden of de pads. Dit is normaal en kan eenvoudig verholpen worden met een lokale crème (vb. Flammazine) of een lichte pijnstiller.
Afhankelijk van bepaalde risicofactoren bestaat er een kans dat er zich in het hart een bloedklonter bevindt. Deze kan zich door de cardioversie verplaatsen en bv. een beroerte veroorzaken. Om dit te vermijden dient u bloedverdunners in te nemen of zal voorafgaand een TEE uitgevoerd worden om een bloedklonter uit te sluiten.
De kans op succes hangt af van de duur van de ritmestoornis en of er bijkomende hartproblemen zijn. De slaagkansen zijn het hoogst bij personen die nog maar enkele weken of maanden last hebben en die geen bijkomende (hart)problemen hebben. Soms zijn meerdere pogingen nodig en kan bepaalde ondersteunende medicatie aangewezen zijn.
Dit onderzoek kan uitgevoerd worden door:
Bij bepaalde indicaties kan tijdens een echocardiografie gebruik gemaakt worden van echocontrast. Deze contraststof wordt toegediend via een infuus in de ader en is niet schadelijk voor de nieren. Met behulp van dit echocontrast kan o.a. een betere beoordeling gemaakt worden van de hartfunctie (tijdens stress echocardiografie) doordat de binnenzijde van de hartspier duidelijker afgelijnd wordt.
Bij gebruik van de contraststof (Optison) kan in zeldzame gevallen een allergische reactie optreden. In het ziekenhuis zijn steeds geneesmiddelen beschikbaar om een allergische reactie te behandelen.
Dit onderzoek kan uitgevoerd worden door:
Cyclo-ergometrie is een medische benaming voor inspanningsfietstest. De test wordt uitgevoerd op een fietsergometer. Tijdens het onderzoek worden de 10 elektroden van het ECG-toestel verbonden met het lichaam om het hartritme gedurende de hele test te kunnen volgen. Wanneer de test bezig is, wordt ook enkele malen de bloeddruk gemeten. Het protocol van toenemende belasting van de fietstest wordt op voorhand ingesteld door de verpleegkundige of arts. Meestal is het de bedoeling om een zo zwaar mogelijke inspanning te leveren. Door middel van het ECG tijdens de fietstest kunnen er eventuele afwijkingen opgespoord worden die wijzen op zuurstoftekort of hartritmestoornissen.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door de aanwezige doktersassistente, maar beoordeeld door uw behandelende arts.
Een duplex van de halsvaten is een echografie met Doppler onderzoek, waarbij door middel van geluidsgolven de structuur en de doorstroming van de halsvaten onderzocht wordt. Om een goede geleiding van de geluidsgolven te bekomen, wordt een koude gel op de hals aangebracht. Met de echo-sonde (probe) zal de cardioloog over de hals strijken om de onderliggende bloedvaten in beeld te brengen op het echotoestel. Door evaluatie van de anatomie van de halsvaten en het opmeten van de snelheden van de bloeddoorstroming op verschillende niveaus kan de cardioloog de mate van vernauwing beoordelen en kan zo nodig een behandeling voorgesteld worden.
Dit onderzoek kan uitgevoerd worden door:
Bij een inspanningsproef met ademhalingsanalyse of ergospirometrie wordt naast de hartactiviteit ook de samenstelling van de uitgeademde lucht geanalyseerd. Hierbij worden verschillende parameters opgevolgd die informatie leveren over de werking van hart en longen, het energieverbruik en uw fysieke conditie.
Deze informatie kan gebruikt worden om specifieke beperkingen op te sporen en ook om trainingsschema’s op te stellen.
Een ergospirometrie kan op voorschrift uitgevoerd worden, zowel bij gezonde personen (bv. sporttest) als bij hartpatiënten (bv. opvolging tijdens cardiaal revalidatieprogramma).
Voorbereiding:
- Draag comfortabele kleding en schoenen
- Zorg steeds dat u gegeten hebt (géén zware maaltijd)
- U kan uw medicijnen gewoon doornemen
Verloop:
- U krijgt een masker dat mond en neus bedekt en waarlangs u normaal kan in- en uitademen.
- Het onderzoek start met een basislongfunctietest.
- Elektroden worden aangebracht op de borstkas om het hartritme te volgen (ECG).
- Een bloeddrukmanchet (bovenarm) en zuurstofsaturatiemeter (oor) worden bevestigd.
- Vervolgens mag u beginnen fietsen. Hierbij wordt de belasting stapsgewijs opgedreven. Het is belangrijk dat u zich maximaal inspant tot u niet meer kan.
- Hierna volgt de herstelfase.
- Onmiddellijk na de test bespreekt de cardioloog-revalidatiearts met u de resultaten.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door verpleegkundigen, maar beoordeeld door uw behandelende arts.
De eventrecorder is een toestel om een hartritmestoornis op te sporen. Verder kan hiermee ook onderzocht worden of een ritmestoornis de oorzaak is van duizeligheid of bewustzijnsverlies.
Vaak is het zo dat de ritmestoornissen maar af en toe optreden. Het is moeilijk om die ritmestoornis dan te documenteren op een hartfilmpje (ECG) of via een holteronderzoek. Een eventrecorder kan u vergelijken met een holterregistratie. Echter duurt een holterregistratie 24 uur en een eventrecorder kan voor 1 of 2 weken door de patiënt gedragen worden. Op het toestel (de eventrecorder) is er ook een knop aanwezig waarop kan gedrukt worden indien de patiënt een ritmestoornis zou voelen.
Bij het afhalen van de eventrecorder krijgt u een duidelijke uitleg over de werking van het apparaat. Het apparaat is niet waterbestendig dus tijdens de douche of bad moet dit uit en dient u dit zelf ook opnieuw aan te brengen nadien.
Het toestel wordt aan de patiënt bevestigd via 3 klevers (elektroden) op de borst. Het toestel zelf zit in een kleine hoes die rond de nek of met een broeksriem kan gedragen worden.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door verpleegkundigen, maar beoordeeld door uw behandelende arts.
Het maken van een hartfilmpje (ECG) is een eenvoudig onderzoek. Het duurt slechts enkele minuten en doet geen pijn. Hiervoor worden 10 elektroden met het lichaam verbonden. Ze houden contact door een lichte zuigkracht uit te oefenen op uw huid. Die elektroden vangen het elektrische signaal van het hart op en geven de cardioloog een eenvoudige eerste indruk van eventuele hartproblemen. Tijdens het onderzoek moet u stil blijven liggen om geen verstoringen in het filmpje te krijgen.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door de aanwezige doktersassistente, maar beoordeeld door uw behandelende arts.
Tijdens een stress-echocardiografie wordt de doorbloeding van het hart onderzocht bij toediening van Dobutamine, een product dat het hart zowel sneller als krachtiger doet slaan. Op deze manier wordt een fysieke inspanning nagebootst.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd om na te gaan of er belangrijke vernauwingen zijn in de kransslagaders van het hart. Door deze vernauwingen kan de doorbloeding van de hartspier in het gedrang komen tijdens inspanning of een andere vorm van verhoogde zuurstofnood, zoals bijvoorbeeld bij toediening van Dobutamine.
U moet niet nuchter zijn voor dit onderzoek, maar neemt best slechts een lichte maaltijd. Bepaalde medicijnen mag u de dag van het onderzoek niet innemen, namelijk medicijnen die de hartfrequentie vertragen: dit wordt best vooraf overlegd met uw behandelend cardioloog (aanvragend arts).
U wordt opgenomen op het dagziekenhuis, de verpleegkundige plaatst een infuus bij voorkeur in de rechterarm. Daarna wordt u naar de polikliniek van cardiologie gebracht. Eens binnen bij de cardioloog gaat u liggen op de onderzoekstafel en worden er elektroden en een bloeddrukmanchet aangelegd om uw hartritme en bloeddruk te volgen. Via het infuus wordt de medicatie (Dobutamine) toegediend. Door de toediening van deze medicatie zal uw hartslag verhogen en zal uw hart een hogere arbeid moeten leveren.
De arts zal van bij het begin van het onderzoek en tijdens de verschillende stappen, waarbij uw hart sterk wordt gestimuleerd, een echografie uitvoeren. De beelden worden digitaal opgenomen om op het einde van het onderzoek de verschillende fasen te kunnen vergelijken. Tijdens het onderzoek zal u gevraagd worden om klachten of gewaarwordingen (zoals hartkloppingen, pijn op de borst, …) te melden.
In functie van het resultaat zal uw cardioloog de verschillende behandelingsmogelijkheden met u bespreken.
Na afloop van de test wordt u terug naar het dagziekenhuis gebracht. Daar wordt het infuus verwijderd, wordt de bloeddruk en het hartritme opgevolgd tot een uur na het onderzoek. Daarna keert u terug naar huis.
Dit onderzoek kan uitgevoerd worden door:
Een transoesofageale echocardiografie is een onderzoek van het hart door middel van ultrasonen of geluidsgolven. Hiervoor brengt men een endoscoop, dit is een dun en plooibaar buisje, in de slokdarm. Het hart ligt juist voor de slokdarm waardoor we de verschillende structuren goed in het licht kunnen brengen. Zo krijgen we een correct idee over de werking van de hartspier, de grote bloedvaten en de hartkleppen.
U moet minstens 4 uur nuchter zijn (4 uur voor vloeistoffen, 6 uur voor vaste voeding). U mag wel uw medicatie innemen met een klein beetje water. U wordt hiervoor opgenomen op het dagziekenhuis. De verpleegkundige plaatst bij u een infuus bij voorkeur in de rechterarm. Gelieve tandprotheses en juwelen vooraf te verwijderen. U wordt naar het cathlab gebracht en de verpleegkundige zal uw keel lokaal verdoven. Afhankelijk van de reden van het onderzoek wordt er bijkomend een licht verdovend middel gegeven via het infuus. Tijdens het onderzoek ligt u op uw linkerzijde en wordt het buisje (endoscoop) via de keel in de slokdarm gebracht. Na het onderzoek zal u, indien sedatie gegeven werd, op de ontwaakzaal verblijven tot u wakker bent.
Eens terug in het dagziekenhuis wordt het infuus verwijderd na controle van uw bloeddruk en pols. U kunt zelf met de wagen terug naar huis rijden tenzij er algemene verdoving is gebruikt. Een uur na het onderzoek mag u proberen een slok water te drinken. Indien dit goed gaat mag u ook eten.
Wanneer u algemene verdoving hebt gekregen, mag u niet zelf naar huis rijden.
Dit onderzoek kan uitgevoerd worden door:
Bij een transthoracale echocardiografie (TTE) wordt het hart in beeld gebracht langsheen de borstkaswand. Ten einde een goede beeldkwaliteit te garanderen, ligt u met ontbloot bovenlichaam op uw linkerzijde. Hierbij wordt gebruikt gemaakt van ultrasone (onschadelijke) golven. Tijdens het onderzoek wordt een koude gel op uw huid aangebracht en bewegen we met een sonde (probe) over uw borstkas. Er worden zowel parasternaal (naast het borstbeen), apicaal (vanaf de hartpunt onder de tepel) als subcostaal (onder de ribben) beelden opgenomen. Dit is om de verschillende hartstructuren te kunnen beoordelen vanuit verschillende posities.
Dit onderzoek wordt uitgevoerd door een cardioloog of hartfalenverpleegkundige onder supervisie van een cardioloog.
